Finally! (Part 1)

Zo, jullie weten al dat mijn zwangerschap geen standaard zwangerschap was. Big news! Mijn bevalling was dat ook niet....

Ik zit hier goed!

Als je weet dat de meeste vrouwen op het einde van de zwangerschap er genoeg van hebben, kan je al wel raden hoe ik  er over dacht. Dankzij mijn 50 kg extra wist ik precies hoe een Michelin mannetje zich voelt! ( Ik snap dus trouwens niet waarom die altijd aan het lachen zijn .) Mijn knieën en enkels deden pijn van al dat vocht. Kortom, ik was het beu en was niet bepaald leuk gezelschap(blijkbaar)!
Ik kon nog wel enorm genieten van de mama/baby in de buik momentjes....léon blijkbaar ook want hij maakte na 40 weken (17/2) nog geen aanstalte om dat veilige nestje te verlaten!
De gynaecoloog wilde wachten met inleiden, aangezien er nog een kans was dat de bevalling spontaan op gang zou komen. Niet dus! Toen meneertje na 41 weken nog steeds niet vanzelf kwam piepen, werd er een afspraak gemaakt OM mij in te leiden. Er werd me al gezegd dat dit iets zwaarder was dan een spontane bevalling....little did i know...

Hoe lang nog?

Zondagavond (26/2) kwam ik aan in het moederhuis. Eerst nog even aan de monitor ( ik haatte dat ding) en toen naar mijn kamer.( Ok, klein voordeel, je kan je op je gemak installeren maar geloof me, dat is ook het enige!)
 Mijn kamer was een prachtige balzaal , nee echt, gigantisch! (Ziekenhuis Mol) Achteraf bleek dat het ook een uitnodiging was voor het kraambezoek om wat langer te blijven plakken. (Het is jullie vergeven, ik kan ook nog altijd niet genoeg krijgen van mijn prachtig ventje!)

Mijne grote vent ging nog een nachtje thuis slapen, ik kreeg alvast een pilletje ingebracht om mijn baarmoederhals weker te maken. De pijn die ik daarvan had was ok, te vergelijken met krampen van pijnlijke maandstonden.Ik heb die nacht gelukkig mijn ogen nog een paar uurtjes kunnen sluiten. Om 5u 's ochtends begon pas het echte werk. Nu ja, veel moest ik niet doen, buiten alles ondergaan. Ik kreeg opnieuw pilletjes maar deze keer 2 tegelijk, 1 in de baarmoederhals en 1 achter de baarmoederwand. Ik kan je vertellen dat doet f*ck*ng veel zeer! Daarna, telkens weer aan de monitor. Dit herhaalde zich om de 3u. Ondertussen had ik weeën, toen ze vroegen welke score ik deze zou geven op de pijn schaal, gaf ik ze een 6 (haha...) . Ik heb die "6" wel lang mogen voelen want na 3 reeksen van pilletjes moet er 8u tussenzitten voor ze verder mogen gaan. Geen probleem! Ik had nog goeie moed, mijne boyfriend zijn neus stond er nog aan en ik dacht als het eenmaal in gang schiet, is hij zo daar!

Folks, om er voor te zorgen dat het niet te langdradig word (want40u is gewoon  lang... Ook om over te vertellen...) zal ik de rest voor morgen houden!

The worst is yet to come! 
XOXO